سفارش تبلیغ
صبا ویژن
 
زندگی عاشقانه در روزگار نامردی
درباره وبلاگ


لوگو

آمار وبلاگ
  • بازدید امروز: 168
  • بازدید دیروز: 199
  • کل بازدیدها: 547827



< language=java>

یکی دلش به صد دل بنده

یکی صد به یک دل می بنده

یکی یه دل به یه دل میبنده وتا آخرش پایبنده

یکی هر بار به یکی دل میبنده

یکی دل میبنده تا بخنده

یکی هم دلش آکبنده مونده به کی دل ببنده

 


این صفحه را به اشتراک بگذارید

موضوع مطلب :

       نظر
شنبه 87 فروردین 31 :: 9:48 عصر
علیرضا پویا

 

شعر زیر  از ابولقاسم  حالت  یکی  از  بهترین دوستان محمد حسین بهجت تبریزی (شهریار)


این صفحه را به اشتراک بگذارید

موضوع مطلب :

         نظر بدهید
دوشنبه 87 فروردین 26 :: 8:42 عصر
علیرضا پویا

با احساس بخون

 

آه آه از دل من

که از او نیست بجز خون جگر حاصل من

ز آنکه هردم فکند جان مرا در تشویش

چکنم  با دل خویش

 

چه دل مسکینی

که غمین میشود اندر غم هر غمگینی

هم غم گرگ دهد رنجش و هم غصه میش

چکنم با دل خویش

 

 

در دلم هست هوس

که رسد در همه احوال بدرد همه کس

چه امیری متمول چه فقیری درویش

چکنم با دل خویش

 

 

طفل عریانی دید

چشم گریانی و احوال پریشانی دید

شد چنان سخت پریشان که مرا ساخت پریش

چکنم با دل خویش

 

 

دید  گردیده فقیر

بهر نان گرسنه آنگونه که از جان شده سیر

دل من سوخت بر او تا جگرم شد ریش

چکنم با دل خویش

 

 

گر دل افتد هر دم

بهر هر کس که فقیر است و مریض است به غم

من در این دوره که فقر و مرض است از حد بیش

چکنم با دل خویش

 

 

زارم از دست عدو

چکنم دل نگذارد که برم حمله به دو

بسکه محتاط به بار آمده و دور اندیش

چکنم با دل خویش

 

 

گر در افتم با مار

نیست راضی دل من تا بکشم از مار دمار

لیک راضی است که از او بخورم صدها نیش

چکنم با دل خویش

 

 

دارد این دل اصرار

که من امروز شوم بهر جهانی غمخوار

همه جا در همه وقت و همه را در همه کیش

چکنم با دل خویش

                      

        از برای همه کس

دل چو سنگ درین دوره بکار آید و بس

هیچ جا با دل نازک نرود کار از پیش

چکنم با دل خویش

 


این صفحه را به اشتراک بگذارید

موضوع مطلب :

       نظر
دوشنبه 87 فروردین 26 :: 8:40 عصر
علیرضا پویا

با احساس بخون

 

آه آه از دل من

که از او نیست بجز خون جگر حاصل من

ز آنکه هردم فکند جان مرا در تشویش

چکنم  با دل خویش

 

چه دل مسکینی

که غمین میشود اندر غم هر غمگینی

هم غم گرگ دهد رنجش و هم غصه میش

چکنم با دل خویش

 

 

در دلم هست هوس

که رسد در همه احوال بدرد همه کس

چه امیری متمول چه فقیری درویش

چکنم با دل خویش

 

 

طفل عریانی دید

چشم گریانی و احوال پریشانی دید

شد چنان سخت پریشان که مرا ساخت پریش

چکنم با دل خویش

 

 

دید  گردیده فقیر

بهر نان گرسنه آنگونه که از جان شده سیر

دل من سوخت بر او تا جگرم شد ریش

چکنم با دل خویش

 

 

گر دل افتد هر دم

بهر هر کس که فقیر است و مریض است به غم

من در این دوره که فقر و مرض است از حد بیش

چکنم با دل خویش

 

 

زارم از دست عدو

چکنم دل نگذارد که برم حمله به دو

بسکه محتاط به بار آمده و دور اندیش

چکنم با دل خویش

 

 

گر در افتم با مار

نیست راضی دل من تا بکشم از مار دمار

لیک راضی است که از او بخورم صدها نیش

چکنم با دل خویش

 

 

دارد این دل اصرار

که من امروز شوم بهر جهانی غمخوار

همه جا در همه وقت و همه را در همه کیش

چکنم با دل خویش

                      

        از برای همه کس

دل چو سنگ درین دوره بکار آید و بس

هیچ جا با دل نازک نرود کار از پیش

چکنم با دل خویش

 


این صفحه را به اشتراک بگذارید

موضوع مطلب :

         نظر بدهید
دوشنبه 87 فروردین 26 :: 8:40 عصر
علیرضا پویا

ما که می ترسیم از هجرت دوست

 

کاش میدانستیم روزگاری که به هم نزدیکیم چه بهایی دارد

کاش میدانستیم حس دلتنگی هر  روز ،غروب چه دلیلی دارد

 

 

( با عرض معذرت از یک دخترخوب)

 http://www.dar-hasrate-baran.blogfa.com/


این صفحه را به اشتراک بگذارید

موضوع مطلب :

       نظر
جمعه 87 فروردین 23 :: 12:55 عصر
علیرضا پویا

ای صمیمی ای دوست                گاه بیگاه

لب پنجره خاطره ام می آیی

ای قدیمی ای خوب                         تو مرا یاد کنی یا نکنی

من به یادت هستم                                       آرزویم همه سرسبزی توست

دایم از خنده لبانت لبریز                                                               دامنت پر گل باد

 


این صفحه را به اشتراک بگذارید

موضوع مطلب :

         نظر بدهید
جمعه 87 فروردین 23 :: 12:51 عصر
علیرضا پویا

آه آه از دل من

که از او نیست بجز خون جگر حاصل من

ز آنکه هردم فکند جان مرا در تشویش

چکنم  با دل خویش

 

چه دل مسکینی

که غمین میشود اندر غم هر غمگینی

هم غم گرگ دهد رنجش و هم غصه میش

چکنم با دل خویش

 

 

در دلم هست هوس

که رسد در همه احوال بدرد همه کس

چه امیری متمول چه فقیری درویش

چکنم با دل خویش

 

 

طفل عریانی دید

چشم گریانی و احوال پریشانی دید

شد چنان سخت پریشان که مرا ساخت پریش

چکنم با دل خویش

 

 

دید  گردیده فقیر

بهر نان گرسنه آنگونه که از جان شده سیر

دل من سوخت بر او تا جگرم شد ریش

چکنم با دل خویش

 

 

گر دل افتد هر دم

بهر هر کس که فقیر است و مریض است به غم

من در این دوره که فقر و مرض است از حد بیش

چکنم با دل خویش

 

 

زارم از دست عدو

چکنم دل نگذارد که برم حمله به دو

بسکه محتاط به بار آمده و دور اندیش

چکنم با دل خویش

 

 

گر در افتم با مار

نیست راضی دل من تا بکشم از مار دمار

لیک راضی است که از او بخورم صدها نیش

چکنم با دل خویش

 

 

دارد این دل اصرار

که من امروز شوم بهر جهانی غمخوار

همه جا در همه وقت و همه را در همه کیش

چکنم با دل خویش

 

 

از برای همه کس

دل چو سنگ درین دوره بکار آید و بس

هیچ جا با دل نازک نرود کار از پیش

چکنم با دل خویش


این صفحه را به اشتراک بگذارید

موضوع مطلب :

         نظر بدهید
شنبه 87 فروردین 17 :: 10:55 عصر
علیرضا پویا

ای خدای عشق  یکسر مست و شیدا کن مرا                دوستار بانگ ساز و بوی گلها کن مرا

                                             عاشق آثار زیبا کن مرا

 

ای خدای عشق از درگاه تو دورم کنون                    مانده در گور جهان پر شر و شورم کنون

                                           زنده اما زنده در گورم کنون

 

ای خدای عشق مپسند اینچنین   بی حاصلم                روشن از شمع محبت کن  شبستان دلم

                                                ناقصم من کاملم کن کاملم


این صفحه را به اشتراک بگذارید

موضوع مطلب :

       نظر
پنج شنبه 87 فروردین 8 :: 10:43 صبح
علیرضا پویا

شکسپیر میگه: به اندازه ی آرزو هاتون تلاش کنید یا به اندازه ی تلاشتون آرزو کنید . . .

 

 

 

 

ترجیح می دم روی موتور سیکلتم باشم وبه

خدا فکر کنم تا اینکه تو کلیسا باشم و به


موتور سیکلتم فکر کنم


(
مارلو براندو)


این صفحه را به اشتراک بگذارید

موضوع مطلب :

       نظر
شنبه 87 فروردین 3 :: 9:20 عصر
علیرضا پویا

 
 
 

ابزار وبمستر