زندگی زیباست زشتی های ان تقصیر ماست              

گاهی اوقات آرزو می کنم ای کاش تک پرنده عاشقی بودم که میان صدها هزار پرنده بتوانم به قله

بلند سرزمین هستی برسم و پرواز کان نغمه سر دهم که... من شیدای تو وعاشقانه دوستت دارم

سنگی که طاقت ضربه های تیشه را ندارد تندیسه زیبایی نخواهد شد

شب شده بود، گل آفتاب گردان داشت دنبال خورشید میگشت که یهو یک ستاره بهش چشمک زد، اما گل آفتابگردان سرش رو آرام آورد پایین، میدونی چرا؟! آخه گلها هیچوقت خیانت نمیکنن واسه همینه که گل آفتابگردان همیشه شبها سرش پایینه

ازکسی که دوستش داری ساده دست نکش شاید دیگه هیچ کس رو مثل اون دوست نداشته باشی از کسی هم که دوستت داره بی تفاوت عبورنکن چون شاید هیچ وقت هیچ کس تورو مثل اون دوست نداشته باشه

آن که باشد که تورا بیند و عاشق نشود                    یا به عشق تو مجرد ز علایق نشود

او را که دل از عشق مشوش باشد                          هر قصه که گوید همه دل کش باشد

تا کی به فراق گل رخسار تو هر شب                        هم ناله شوم ناله مرغ سحری را

گفتم آخر عشق را معنا کنیم             بلکه جای خویش را پیدا کنیم

آمدم دیدم که جای لاف نیست             عشق غیر از عین و شین و قاف نیست

آمدم گفتم به آوای جلی                        عین یعنی عدل مولای علی

شین یعنی شور الله و صمد                     قاف یعنی قل هو الله و احد