کس از دور فلک دستی نبرد از بدبیاران پرس

شب بدمستی و صبح خمار از میگساران پرس

جوانی‌ها رجزخوانی و پیریها پشیمانی است

سر یاری ندارد روزگار از داغ یاران پرس

قراری نیست در دور زمانه بی‌قراران بین

شبیخون خیالت هم شب از شب زنده داران پرس

تو ای چشمان به خوابی سرد و سنگین مبتلا کرده

حدیث اشک و آه من برو از باد و باران پرس

تو کز چشم و دل مردم گریزانی چه میدانی

عروسی در جهان افسانه بود از سوگواران پرس

عروس بخت یکشب تا سحر با کس نخوابیده

برو تاریخ این دیر کهن از یادگاران پرس

جهان ویران کند گر خود بنای تخت جمشید است

خزان لاله و نسرین هم از باد بهاران پرس

به هر زادن فلک آوازه‌ی مرگی دهد با ما

نشان منزل سیمرغ از شاهین شکاران پرس

سلامت آنسوی قافست و آزادی در آن وادی

چراغ از اهل خلوت گیر و راز از رازداران پرس

به چشم مدعی جانان جمال خویش ننماید

به تبریز آی و از نزدیک حال شهریاران پرس
گدای فقر را همت نداند تاخت تا شیراز

استاد شهریار