ای مـرا آزرده از خود ، گــر پشیـمانی ، بیا

نغمه های نا موافق گر نمی خوانی ، بیا

تا که ســر پیچیدی از راه وفا ، گـفتم: برو

جــز وفــا اگــر راهــی نـمــی دانـــی ، بیا

یک نفس با من نبودی مهربان ای سنگدل

زان همه نامهربانی ، گر پـشیمانی ، بیا

گر نمی خواهی که جانم را برنجانی، بیا

خود تو دانی، دردها بر جان من بگذاشتی

تا نـفـس دارم ، اگــر در فـکـر درمـانی بیا

دشمن جانم تو بودی،درد پنهانم ز توست

با همه این شکوه ها ، گر راحت جانی بیا