دلم گرفته از این صبح خالی از خورشید
نه از تو از همه از آسمان از آدم ها
کجاست جای تو؟ای خوب تا که بر خیزم
به جستجوی کسی بی نشان از آدم ها
به جستجوی خودم آن طرف تر از دنیا
اگر که پر شده باشد جهان از آدمها
دوباره پلک بزن! تا که چشمهایت را
شبیه چشم کسی ناگهان از آدم ها
ببینم از تن تاریخ تا بر آشوبم
علیه این من تنها از آدم ها
مرا به هیات انسان همیشه عاشق کن
چه آرزوی قشنگی است امان از آدم ها
