سفارش تبلیغ
صبا ویژن
 
زندگی عاشقانه در روزگار نامردی
درباره وبلاگ


لوگو

آمار وبلاگ
  • بازدید امروز: 126
  • بازدید دیروز: 297
  • کل بازدیدها: 550431



این تقدیم به   بینندگان وبلاگ
این صفحه را به اشتراک بگذارید

موضوع مطلب :

         نظر بدهید
جمعه 86 آذر 16 :: 6:20 صبح
علیرضا پویا

من از خدا خواستم،
نغمه های عشق مرا به گوشت
برساند تا لبخند مرا
هرگز فراموش نکنی و
ببینی که سایه ام به
دنبالت است تا هرگز
نپنداری تنهایی.
ولی اکنون تو رفته ای ،
من هم خواهم رفت
فرق رفتن تو با من این
است که من شاهد رفتن تو هستم


این صفحه را به اشتراک بگذارید

موضوع مطلب :

         نظر بدهید
جمعه 86 آذر 16 :: 6:12 صبح
علیرضا پویا

 

 

از سینه تنگم دل دیوانه گریزد
دیوانه عجب نیست که از خانه گریزد

 

عاشقی پیداست از زاری دل
نیست بیماری چو بیماری دل

 

گفتمش نقاش را نقشی بکش از زندگی
با قلم نقش حبابی بر لب دریا کشید

 

آنکةعاشقانةخندیدخندهای منودزدید
پشت پلک مهربونی خواب یک توطئةمیدید

 

نیازارم ز خود هرگز دلی را
که می ترسم در آن جای تو باشد

 

از سوز محبت چه خبر اهل هوس را
این اتش عشق است نسوزد همه کس را

 

من بخال لبت ای دوست گرفتار شدم
چشم بیمار تو را دیدم و بیمار شدم

 

 

 

گاه گاهی به من ازمهر پیامی بفرست
فارغ ازحال خود و جان و جهانم مگذار

 

تو کیستی،که اینگونه،بی تو بی تابم؟
شب از هجوم خیالت نمی برد خوابم

 


 

 

 


 

 

 

 

گاه گاهی به من ازمهر پیامی بفرست
فارغ ازحال خود و جان و جهانم مگذار

 

 


این صفحه را به اشتراک بگذارید

موضوع مطلب :

         نظر بدهید
جمعه 86 آذر 16 :: 6:10 صبح
علیرضا پویا

شب را نوشیده‌ام .
وبر این شاخه‌های شکسته می‌گریم.
مرا تنها گذار

ای چشم تبدار سرگردان!
مرا با رنج بودن تنها گذار
.
مگذار خواب وجودم را پرپر کنم
.


این صفحه را به اشتراک بگذارید

موضوع مطلب :

         نظر بدهید
جمعه 86 آذر 16 :: 6:8 صبح
علیرضا پویا

عشق یعنی مستی دیوانگی

عشق یعنی با جهان بیگانگی

عشق یعنی شب نخفتن تا سحر

عشق یعنی سجده ها با چشم تر

عشق یعنی سر به دار اویختن

عشق یعنی اشک حسرت ریختن

عشق یعنی در جهان رسوا شدن

عشق یعنی مست و بی پروا شدن

عشق یعنی سوختن یا ساختن

عشق یعنی زندگی را باختن


این صفحه را به اشتراک بگذارید

موضوع مطلب :

       نظر
جمعه 86 آذر 16 :: 6:7 صبح
علیرضا پویا

دست در دامان مردان زن و اندیشه مکن          هر که با نوح نشیند چه غم از طوفانش؟

تن اگر بیمار شد بر سر میاریدم طبیب            ای عزیزان کار تن سهل است فکر دل کنید

گر جوابم را نمی گویی جوابم کن به قهر                گاه یک دشنام از صدها دعا شیرین تر است

گر حیات جاودان بی عشق باشد مرگ باشد         لیک مرگ عاشقان باشد حیات جاودان

گر بداند لذت جان باختن در راه عشق                 هیچ عاقل زنده نگذارد به عالم خویش را

من نه پیر سال و ماهم گر سپیدم موی               بینی حسرت زلف سیاهی در جوانی کرده پیرم

ما که در کنج قفس با حسرت گل ساختیم              گر خزانی آمد،آمد؛گر بهاری رفت،رفت


این صفحه را به اشتراک بگذارید

موضوع مطلب :

       نظر
سه شنبه 86 آذر 13 :: 9:51 عصر
علیرضا پویا

دست در دامان مردان زن و اندیشه مکن          هر که با نوح نشیند چه غم از طوفانش؟

تن اگر بیمار شد بر سر میاریدم طبیب            ای عزیزان کار تن سهل است فکر دل کنید

گر جوابم را نمی گویی جوابم کن به قهر                گاه یک دشنام از صدها دعا شیرین تر است

گر حیات جاودان بی عشق باشد مرگ باشد         لیک مرگ عاشقان باشد حیات جاودان

گر بداند لذت جان باختن در راه عشق                 هیچ عاقل زنده نگذارد به عالم خویش را

من نه پیر سال و ماهم گر سپیدم موی               بینی حسرت زلف سیاهی در جوانی کرده پیرم

ما که در کنج قفس با حسرت گل ساختیم              گر خزانی آمد،آمد؛گر بهاری رفت،رفت


این صفحه را به اشتراک بگذارید

موضوع مطلب :

       نظر
سه شنبه 86 آذر 13 :: 9:50 عصر
علیرضا پویا

ای مـرا آزرده از خود ، گــر پشیـمانی ، بیا

نغمه های نا موافق گر نمی خوانی ، بیا

تا که ســر پیچیدی از راه وفا ، گـفتم: برو

جــز وفــا اگــر راهــی نـمــی دانـــی ، بیا

یک نفس با من نبودی مهربان ای سنگدل

زان همه نامهربانی ، گر پـشیمانی ، بیا

تاب رنجـوری نـدارم در پـی رنـجـم مباش

گر نمی خواهی که جانم را برنجانی، بیا

خود تو دانی، دردها بر جان من بگذاشتی

تا نـفـس دارم ، اگــر در فـکـر درمـانی بیا

دشمن جانم تو بودی،درد پنهانم ز توست

با همه این شکوه ها ، گر راحت جانی بیا


این صفحه را به اشتراک بگذارید

موضوع مطلب :

       نظر
دوشنبه 86 آذر 12 :: 4:41 عصر
علیرضا پویا

کنار آشیانه ی تو آشیانه می کنم

فضای آشیانه را پر از ترانه می کنم

کسی سوال می کند به خاطر چه زنده ای

و من برای زندگی تو را بهانه می کنم


این صفحه را به اشتراک بگذارید

موضوع مطلب :

         نظر بدهید
یکشنبه 86 آذر 11 :: 6:36 عصر
علیرضا پویا
آب، آیینه و قرآن                        دو تا چشم سرد و گریان
چادر سیاه مادر                          دست مهربون خواهر
حرفای گرم برادر                       یه طرف صدای پدر
چند تا نامه و دو تا عکس              لحظه ای نگاه، کمی مکث
ریل آهن و شلوغی                      یه تبسم دروغی
چند قدم دور تر از اون جا             یه نفر ایستاده تنها
که یه بغض سرد و سنگین             صورتش رو کرده غمگین
یه قدم بر نمی داره                      می ترسه که کم بیاره
یا که چند تا شبنم خیس                  بشه از چشمونش آویز
غم و غصه ی یه عاشق                یه پاکت روش یه شقایق
یه دعا با چشم گریون                   که خدا، نشه پشیمون
شده بدرقه ی راهت                     اشکای تنها پناهت
صدای بوق یک قطار                   می گه که ساکت رو بردار
پشت پنجره دو تا دست                  یه نفر که منتظر هست
تا که برگردی دوباره                   انتظاره تنها چاره
چند قدم دورتر از اونجا               اونی که ایستاده تنها
با غم وداع دستات                      نتونست بایسته افتاد
سفرت براش چه سخت بود           دو تا شمعدونی چند تا عود
بخر و ببر مزارش                     گریه کن تا صبح کنارش 

این صفحه را به اشتراک بگذارید

موضوع مطلب :

         نظر بدهید
یکشنبه 86 آذر 11 :: 6:34 عصر
علیرضا پویا
<   1   2   3   >   
 
 
 

ابزار وبمستر