عموم مردم جامعه مد را پدیده‌ای نوظهور می‌دانند اما غافل از این هستند که این پدیده سال‌های سال است که در میان مردم جوامع مختلف وجود داشته و مورد استقبال آن‌ها بوده است انسان‌ها از زمان‌های دور به ایجاد تحول در زندگی خود توجه فراوانی داشته است شاید این خصلت یکی از خصوصیات درونی هر انسانی است که پس از مدتی از یکنواختی خسته شده و تلاش می‌کند روش زیستی دیگری را پیش گیرد.

این روزها بسیار دیده می‌شود که برخی از افراد جامعه و به ویژه نسل قدیم در محافل مختلف مد و مدگرایی را اساسا رد می‌کنند و این در حالی است که همین افراد در مراودت اجتماعی خود کت و شلوارهایی را به تن می‌کنند که پدرانشان حدود 80 سال پیش این لباس را مصداق بارز غرب‌گرایی می‌دانستند، اینجاست که باید از این آقایان بپرسیم که آیا حاضرند هم‌چون پدران خود کلاه نمدی بر سر بگذارند و گیوه به پا کنند؟!

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه اصفهان، مد تابلوی فرهنگ یک جامعه و نشانه فرهنگ حاکم بر آن جامعه است، اما چرا مدگرایی همواره در جامعه ما نفی شده و  کمتر به آثار مثبت آن توجه می‌شود؟

تعریف نادرست از مدگرایی آن را به یک امر مذموم تبدیل کرده است

صادق کریمی، طلبه جوان اصفهانی معتقد است چنانچه مد از حد عقلی و شرعی خارج نشود اشکالی ندارد و حجاب و پوشش باید به صورتی باشد که افکار جوان را به خود مشغول نکند.

وی که خود نیز رنگ‌های روشن را به رنگ‌های تیره ترجیح می‌دهد، می‌گوید: سعی می‌کنم در بیشتر مراوده‌ها و ارتباطات اجتماعی از رنگ‌های روشن استفاده کنم.

رسول احمدی دیگر شهروند اصفهانی نیز مد را نشانه به روز بودن می‌داند و می‌گوید: مد را دوست دارم چون نشانه به روز بودن می‌باشد و خودم نیز آدم به روزی هستم و دوست دارم از مد پیروی کنم اما در کشور ما تعریف درستی از مد وجود ندارد.

وی ادامه می‌دهد: اغلب شهرنشینان علاقه زیادی به پیروی از مد دارند اما تعریف نادرست از مدگرایی آن را به یک امر مذموم در جامعه بدل کرده است.

در همین رابطه مینا ابراهیمی، یک دانشجوی اصفهانی احساس خود نسبت به شنیدن کلمه مد و مدگرایی را این‌گونه بیان می‌کند: جوان پسند بودن، به روز بودن، پیشرفت و تکنولوژی اولین کلماتی هستند که با شنیدن این کلمات به ذهن من خطور می‌کند.

وی به تغییر سلیقه‌ی جوانان از گذشته تا به امروز اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: دیدگاه‌ها و سلیقه جوانان امروزی نسبت به گذشته بسیار متفاوت است.

ابراهیمی که انتخاب رنگ لباس و نوع پوشش خود را وابسته به شرایط مکان و زمان می‌داند و می‌گوید: در اغلب اوقات از رنگ‌های روشن برای پوشش خود استفاده می‌کنم ولی با توجه به محیط کار خود مجبور هستم که رنگ تیره انتخاب کنم.

جوانان همواره به دنبال تغییر و تحول هستند

دکتر مرتضی پدریان بحث ارتباطات در جامعه را به دو نوع ارتباط کلامی و ارتباط غیر کلامی تقسیم می‌کند و می‌گوید: ارتباط غیر کلامی برگرفته از نوع رفتار و وضع ظاهری افراد است که در جامعه کنونی یکی از فاکتورهای مهم برای ایجاد ارتباط مطرح می‌شود.

وی آرایش صورت و مدل مو را یکی از شاخص‌های آراستگی ظاهر افراد می‌داند و ادامه می‌دهد: البته آرایش صورت و مو دارای دو وجه ارادی و غیر ارادی است و افراد با آراستگی ظاهر خود می‌توانند ارتباط کلامی مؤثرتری را برقرار کنند.

این جامعه شناس معتقد است اکثر مردم جامعه ما افرادی منفی نگر هستند و بیشتر جنبه‌های منفی پدیده‌ها را می‌بینند و کمتر به جنبه‌های مثبت آن‌ها توجه می‌کنند.

پدریان مدگرایی را یکی از پدیده‌هایی می‌داند که در جامعه کنونی منفی جلوه داده شده است و می‌گوید: نسل جدید حاضر به پیروی از پدران خود نیست و خواستار ایجاد تحول می‌باشد و تغییر در پوشش یکی از مشهودترین تغییراتی است که رخ داده است.

این جامعه شناس آراستگی را پدیده‌ای نسبی عنوان می‌کند و ادامه می‌دهد: آراستگی برای هر فرد معنای متفاوتی دارد ولی به صورت کلی می‌توان بیان کرد که آراستگی در نسل جوان با معنای آراستگی در  گذشته بسیار متفاوت است.

پدریان معنای آراستگی در نسل جوان امروزی را آرایش مو و ابرو می‌داند و اضافه می‌کند: باید در نظر داشته باشیم که از نظر پیشوایان آرایش صورت و ظاهر صورت منع نشده است.

آراستگی اعتماد به نفس را بالا می‌برد

وی تفکر سنتی مردم اصفهان را یکی از دلایل مخالفت آن‌ها با بعضی از این رفتارها دانسته و می‌گوید: این دیدگاه می‌تواند سندی باشد برای اینکه بگوییم مردم اصفهان از آراستگی کمی برخوردار هستند.

این مدرس دانشگاه آراستگی، زیبایی و خوش پوش بودن را یکی از دلایل بالا رفتن اعتماد به نفس می‌داند و اضافه می‌کند: به عنوان مثال کودکان با پوشیدن لباس نو در ایام نوروز با اعتماد به نفس بالا قدم بر می‌دارند و این رفتار حتی در افراد بالغ نیز صادق است.

پدریان رنگ‌ها را یکی دیگر از فاکتورهای برقراری ارتباط موثر در بین افراد جامعه می‌داند و می‌گوید: رنگ‌ها انعکاس دهنده نور  و به طور مستقیم با چشم و مغز افراد در ارتباط هستند، رنگ‌های تیره به سرعت مغز و چشم انسان را خسته می‌کنند و به همین دلیل اسلام نیز ما را از پوشیدن لباس‌های تیره بر حذر داشته است.

این جامعه شناس با اشاره به اینکه رنگ لباس‌ها حتی در مدت زمان برقراری ارتباط میان افراد موثر است، می‌افزاید: چنانچه فردی از لباس‌های روشن استفاده کرده باشد و از آراستگی و زیبایی برخوردار باشد افراد  از برقرای ارتباط با او خسته نمی‌شوند اما پوشیدن لباس‌های تیره ارتباط با افراد را مشکل و یا زمان آن را کوتاه می‌کند.

لباس‌های تیره یکی از دلایل افزایش افسردگی است

پدریان با ابراز این عقیده که لباس‌های تیره می‌تواند  یکی از دلایل افزایش افسردگی باشد، معتقد است: ایجاد شادابی و نشاط در روابط اجتماعی و رفع افسردگی بسیار با اهمیت است.

این مدرس دانشگاه با تاکید بر اینکه توانایی مردم جامعه در انتخاب نوع پوشش باید افزایش یابد، ادامه می‌دهد:  اگر اجازه دهیم افراد جامعه فضای پوششی خود را انتخاب کنند بسیار راحت‌تر می‌توان جامعه را سامان داد.

هم‌چنین احمد پدرام، روانشناس نیز مد را رایج‌ترین رفتار در میان مردم جامعه می‌داند و اظهار می‌کند: این پدیده با توجه به رشد صنعت و شرایط اجتماعی پیش می‌رود ولی متاسفانه در جامعه کنونی چنانچه صحبتی از مد  شود تصورات مردم بیشتر به سمت غرب‌زدگی، تقلید کور کرانه و جنبه‌های منفی سوق پیدا می‌کند.

وی مد در معنای مثبت را هم رنگ جامعه بودن می‌داند و ادامه می‌دهد: این رفتار به‌هنجار به ایجاد اعتماد به نفس افراد کمک بسیاری می‌کند.

لباس‌هایی با رنگ تیره ذائقه فرد را کدر می‌کند

این روانشناس به تاثیر رنگ‌ها بر خلق و خوی افراد اشاره می‌کند و می‌گوید: پوشیدن لباس‌هایی با رنگ روشن باعث شاد و مفرح شدن روان و لباس‌هایی با رنگ تیره ذائقه فرد را کدر می‌کند.

پدرام با تاکید بر اینکه رنگ‌های شاد و گرم باعث شادی، نشاط روان و بهبود رفتار می‌شود، ادامه می‌دهد: استفاده مردم از رنگ‌های شاد احساس مطلوب‌تری در جامعه ایجاد می‌کند در حالی که پوشیدن لباس‌های تیره آرامش روانی را کاهش می‌دهد.

این روان شناس استفاده از رنگ روشن برای برقراری ارتباط بهتر افراد جامعه را بسیار مثبت ارزیانی می‌کند و می‌گوید: لباس‌های تیره حس ناراحت کننده‌ای به وجود می‌آورد و حتی تصور را برای مخاطب ایجاد می‌کند که اتفاق ناگواری رخ داده است.

وی به تاثیر تنوع رنگ‌ها بر روی کودکان اشاره و اظهار می‌کند: تنوع رنگ‌ها در کودکان باعث به وجود آمدن وسعت دید در آن‌ها می‌شود و به حس زیبایی شناسی کودک کمک می‌کند.

این روانشناس اضافه می‌کند: شناخت رنگ‌ها کمک می‌کند تا فرد در بزرگ‌سالی به شناخت بهتری از خود و جامعه دست یابد و در انتخاب‌های خود گزینه برتر را انتخاب کند.

پدرام آموزش استفاده از رنگ‌های مناسب برای مناسبت‌های خاص را ضروری می‌داند و بیان می‌کند:  تاکید ما این است که افراد جامعه متناسب با فصل، سن و محیط کار  از رنگ‌های مناسب استفاده کنند تا علاوه بر خود موجب آرامش اطرافیان شود.

وی می‌افزاید: در جوامع روستایی معمولا انتخاب پوشش هماهنگ با طبیعت است و مردم اکثرا از رنگ‌های روشن استفاده می‌کنند و  این امر می‌تواند در شهر نیز اتفاق بیفتد.چ