عشق تک سوار میدان خلقت است

عشق یکه تاز صحرای آفرینش است

عشق معجزه جانشین خالق است

عشق قرآن رسالت پیامبر است

عشق فرمانده حکمت انسان است

عشق کران تا کران خاطر خواهی و دلدادگی است

عشق رهبر شایسته ی مملکت وجود انسان است

و عشق عشق است

همیشه بر این باوربودم که می توان در کنار شقایق ها وبا وجود عشق زندگی را معنا بخشید اما چند صباحی است که اقاقیا حدیث تلخ رفتن تورا در کوچه باغ شهر زمزمه میکنند کاش بودی کاش بودی تا با ترانه نگاهت هم صدای چکاوک های عاشق می خواندم که بی تو زندگی معنا ندارد

دل من قایق و چشم تو دریاست

نشستن در کنار هر دو زیباست

دل من قایق گم کرده راهی است

که در آرامش چشم تو پیداست

نگاهم یاد باران کرده امشب

مرا سردر گریبان کرده امشب

غم و فریاد من از این و آن نیست

دلم یاد رفیقان کرده امشب

یک جام پرازشراب دستت باشد

تا حال من خراب دستت باشد

این چندهزارمین شب بی خوابیست

ای عشق فقط حساب دستت باشد

نگاه ساکت باران به روی صورتم دزدانه می لغزد

ولی باران نمی داند که من دریایی از دردم

به ظاهر گرچه می خندم ولی اندر سکوتی تلخ می گریم